Ekspozycja stała muzeum pt. Wierni przysiędze przedstawia szlak bojowy Armii „Poznań”, którego zwieńczeniem była bitwa nad Bzurą.
Nie odmieniła ona losów wojny, ale zapisała się jako największa i najkrwawsza bitwa Września 1939 roku. Tamte tragiczne dni klęski i chwały poznajemy ze wspomnień uczestników walk, z prasy, dokumentów, map, a także elementów wyposażenia i umundurowania żołnierskiego. Na archiwalnych zdjęciach zobaczymy sylwetki dowódców i szeregowych żołnierzy spod Brochowa, Sochaczewa, Wólki Węglowej i wielu innych pól bitewnych Armii „Poznań”. Niestety, zachowało się niewiele fotografii wykonanych w trakcie walk. Wyjątkiem są propagandowe zdjęcia niemieckich korespondentów wojennych.
Wszystkie reprodukowane rozkazy, ulotki i odezwy udostępniło Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie.
Na szczególną uwagę zasługuje zespół eksponatów pobojowiskowych znad Bzury. Te drobne niekiedy obiekty – odłamki pocisków, szczątki pasów, bagnetów, manierek itp.ciągle budzą refleksje i wzruszenie.
Jednym z ciekawszych muzealiów jest moździerz piechoty wz.1931 „Stockes-Brandt” kal. 81 mm, wyprodukowany w Pruszkowie przez Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki SA w liczbie ok. 900 sztuk.
Unikalnym urządzeniem, ze względu na niewielką skalę produkcji i liczbę zachowanych egzemplarzy jest połowa łącznica telefoniczna ŁP-10 wz.1928 skonstruowana w Wytwórni Aparatów Telegraficznych i Telefonicznych w Warszawie.
Uwagę należy też zwrócić na dwa modele broni, będącej wizytówką polskiego przemysłu zbrojeniowego okresu międzywojennego – pistolet wz. 1935 „Vis” i karabin przeciwpancerny wz. 1935 „Ur”.
Interesującym połączeniem obiektu ekspozycyjnego z elementami scenografii jest 40 mm lufa od armaty przeciwlotniczej wz. 1936 „Bofors”, wbudowana w pełnowymiarową makietę działa.
Tytuł wystawy zaczerpnięto ze wspomnień wojennego dowódcy 7. Pułku Strzelców Konnych Wielkopolskich rtm. Zbigniewa Szacherskiego.
