Muzeum Powstania Wielkopolskiego 1918 – 1919

Muzeum znajduje się w Odwachu na Starym Rynku w jednym z najwybitniejszych zabytków architektury polskiej. Wybudowano go z inicjatywy ówczesnego starosty generalnego wielkopolskiego Kazimierza Raczyńskiego.

Projekt wykonał najprawdopodobniej architekt królewski Jan Chrystian Kamsetzer – współtwórca warszawskich Łazienek i wnętrz Zamku Królewskiego. Do zajęcia Poznania przez Prusy w ramach II rozbioru Polski w Odwachu stacjonowały wojska koronne. W okresie zaborów poznaniacy byli świadkami odbywających się tu odpraw wart wojska zaborcy, który staromiejski Odwach uczynił głównym odwachem garnizonu Twierdzy Poznań.

Muzeum Powstania Poznańskiego – Czerwiec 1956

Muzeum Powstania Poznańskiego przedstawia historię pierwszego masowego wystąpienia robotniczego w historii PRL-u, otwarte zostało 4 października 2007 roku i mieści się w przyziemiu Zamku Cesarskiego

To nie przypadek. Właśnie w tym budynku w 1956 roku mieściła się Miejska Rada Narodowa a obok niej znajdował się budynek Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Muzeum Uzbrojenia

Muzeum Uzbrojenia znajduje sie na terenie dawnego Fortu Winiary na poznańskiej Cytadeli. Prusacy zbudowali fort w latach 1828-1842. Inicjatorem planu budowy twierdzy był Carl Wilhelm Georg von Grolman, dowódca stacjonującego w Wielkim Księstwie Poznańskim V Korpusu Armijnego. Fort znajdował się na Wzgórzu Winiarskim, górującym nad miastem, stanowił najważniejszy obiekt, wchodzący w skład twierdzy poligonalnej otaczającej Poznań.

Cytadela powstała według założeń systemu nowopruskiego, zajmowała obszar 100 hektarów. Twierdza miała kształt wielokąta, otoczona była suchą fosą szeroką od 6 do 32 metrów i głęboką na 7 metrów.

Muzeum Armii „Poznań”

Znajduje się na poznańskiej Cytadeli. Usytuowane jest w korytarzu kazamatowym, zwanym obecnie „Małą Śluzą”, pierwotnie zaś tworzącym Estakadę Zachodnią Fortu Winiary – jednego z dzieł poligonalnej Twierdzy Poznań, zbudowanej w pierwszej połowie XIX wieku.

Estakada Zachodnia służyła do komunikacji pomiędzy Fortem Winiary a zbudowanym na końcu Małej Śluzy Fortem św. Wojciecha (Hakego). Aż do grudnia 1918 roku wszystkie obiekty Cytadeli obsadzały jednostki pruskie (niemieckie). Po odzyskaniu niepodległości na terenie Cytadeli stacjonowały jednostki Wojska Polskiego. W 1939 roku większość z nich weszła w skład dowodzonej przez gen. dyw. Tadeusza Kutrzebę Armii „Poznań”.