Polityka ochrony małoletnich – Wielkopolskie Muzeum Niepodległości

Polityka ochrony małoletnich
w Wielkopolskim Muzeum Niepodległości

Wielkopolskie Muzeum Niepodległości jest samorządową instytucją kultury, które w ramach swojej działalności prowadzi między innymi działalność edukacyjną, upowszechniającą i popularyzującą historię Wielkopolski.
W muzeum małoletni traktowani są z szacunkiem oraz z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb. Zgodnie z zasadami etyki niedopuszczalne jest stosowanie przez członków personelu WMN wobec małoletniego przemocy, agresji, dyskryminacji i nietolerancji w jakiejkolwiek formie. Personel WMN, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, statutów, regulaminów, innych przepisów wewnętrznych oraz swoich osobistych kompetencji.

Standardy ochrony małoletnich

WMN chroni dzieci przed krzywdzeniem m.in. poprzez wdrożenie i utrzymanie standardów ochrony małoletnich.
Standardy ochrony małoletnich tworzy niniejsza polityka ochrony małoletnich.
Celem standardów jest:
a. zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom i ustalenie procedur udzielania im wsparcia;
b. zapewnienie personelowi niezbędnych informacji i kompetencji, aby umożliwić im wywiązanie się z obowiązków w zakresie troski o dobro dzieci i ich ochronę;
c. zapewnienie dzieciom oraz ich rodzicom lub opiekunom niezbędnych informacji na temat obowiązujących zasad oraz możliwości uzyskania wsparcia w sytuacji krzywdzenia;
W standardach uwzględnia się sytuację dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Tworzenie bezpiecznego środowiska
W Muzeum:
a. ustanawia się zasady bezpiecznych relacji między personelem a dziećmi, a w szczególności określa się zachowania niedozwolone wobec małoletnich;
b. ustanawia się zasady bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi, a w szczególności określa się zachowania niedozwolone;
c. ustanawia się procedurę podejmowania interwencji i udzielania wsparcia, w tym zasady dokumentowania i przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.
W Muzeum:
a. wyznacza się osobę odpowiedzialną za standardy ochrony małoletnich, która prowadzi nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony małoletnich w placówce oraz ich aktualnością;
b. wyznacza się osobę odpowiedzialną za ochronę i wsparcie dziecka, która będzie odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka i podejmowanie interwencji przed właściwymi organami lub instytucjami oraz zaproponuje plan pomocy dziecku.

Rekrutacja

W WMN stosuje się procedurę (zgodnie z zarządzeniem nr 6 z dnia 29.07.2024 r.), która ma na celu weryfikację zatrudnianych osób, które są dopuszczane do działalności prowadzonej wobec małoletnich.
W Muzeum:
a. Każdy nowo zatrudniony członek personelu przechodzi przeszkolenie z zakresu przyjętych standardów ochrony małoletnich.
b. Co najmniej raz na dwa lata przeprowadza się szkolenie z zakresu przyjętych standardów ochrony małoletnich oraz:
i. podnoszenia kompetencji w zakresie rozpoznawania czynników i symptomów krzywdzenia dzieci;
ii. przeciwdziałania przemocy i podejmowania interwencji.
Działania szkoleniowe mogą mieć dowolną formę (szkolenie stacjonarne, webinarium, e-learningów, materiałów edukacyjnych).
Działania szkoleniowe są dokumentowane:
a. listą obecności uczestników szkolenia

Udostępnianie standardów ochrony małoletnich rodzicom, opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim

Każdy oddział udostępnia standardy ochrony małoletnich w wersji zupełnej oraz skróconej, przeznaczonej dla małoletnich w widocznym miejscu przy kasie.
WMN udostępnia standardy ochrony małoletnich w wersji zupełnej oraz skróconej, przeznaczonej dla małoletnich na stronie internetowej.
Zasady przeglądu i aktualizacji standardów
Do obowiązków osoby wymienionej w pkt. 6. a należy:
a. dokonywanie oceny standardów w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb — co najmniej raz na dwa lata;
b. przeprowadzanie kontroli utrzymania aktualnych standardów — co najmniej raz w roku;
c. dokumentowanie czynności wykonywanych w ramach pkt. a i b.

Zasady bezpiecznych relacji między personelem a dziećmi
Komunikacja i równe traktowanie

W relacjach z dzieckiem:
a. Bądź cierpliwość, otwarty i okazuj dziecku szacunek;
b. słuchaj uważnie, a w przypadku zadania pytania udzielaj odpowiedzi adekwatnej do wieku dziecka i danej sytuacji.
Zwracaj uwagę, aby każdy komunikat, działanie i czynność podejmowana wobec dziecka były adekwatne do sytuacji, do stopnia jego rozwoju i indywidualnych możliwości, bezpieczne, uzasadnione i nie skutkowały nierównym traktowaniem dziecka w stosunku do innych dzieci,
w tym jego faworyzowaniem.
Zapewniaj dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć tobie lub wskazanej osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i pomocy.
Nie wolno ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
Nie wolno ci w zachowaniu i wypowiedziach kierować wobec dziecka żartów lub obraźliwych uwag odnoszących się do jego sfery osobistej. Nie wolno ci wykorzystywać wobec dziecka władzy
i przewagi fizycznej.
Szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, traktuj je równo bez względu na ich płeć
i jakiekolwiek cechy, w tym orientację seksualną, niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
Zachowuj wrażliwość i szanuj uwarunkowania językowe, kulturowe, religijne lub etniczne dziecka.
Prywatność
Masz obowiązek szanować prawo dziecka do prywatności, z zachowaniem obowiązujących regulaminów i procedur.
Możesz wykonywać zdjęcia dzieciom wyłącznie zgodnie z wcześniej ustalonymi zasadami rejestrowania wizerunku.
Podczas zajęć edukacyjnych organizowanych przez Muzeum obowiązuje zakaz filmowania i robienia zdjęć pracownikom Muzeum oraz innym uczestnikom.
Jeżeli zajdzie potrzeba przeprowadzenia z dzieckiem rozmowy, powinnaś (powinieneś) przeprowadzić ją w taki sposób, aby nie przebywać z dzieckiem na osobności bez możliwości kontroli ze strony innych osób.
W sytuacji ochrony dziecka lub innej podobnej sytuacji, w której konieczne stanie się ujawnienie określonych danych na temat dziecka lub dojdzie do takiego ujawnienia niezależnie od ciebie, powinnaś (powinieneś) współpracować z inspektorem ochrony danych i osobą odpowiedzialną za ochronę i wsparcie dziecka, by wyjaśnić tę sytuacje dziecku i jego opiekunowi odpowiednio do stopnia zagrożenia.
Kontakty
Powinieneś kontaktować się z dzieckiem:
a. wyłącznie w celach związanych z działalnością Muzeum;
b. w godzinach pracy;
c. podczas zajęć edukacyjnych na terenie placówki i w plenerze lub za pomocą służbowych kanałów komunikacji.
Jeżeli po godzinach pracy placówki zajdzie konieczność:
a. nawiązania kontaktu z dzieckiem, jego rodzicem, możesz to uczynić przy wykorzystaniu służbowych kanałów komunikacji;
b. spotkania z dzieckiem, możesz to zrobić po wyrażeniu zgody przez rodzica.
Ograniczenia wskazane wyżej nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia dziecka. W takiej sytuacji podejmij działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa dziecku, niezwłocznie sporządź notatkę służbową z opisem zdarzenia i przekaż ją osobie odpowiedzialnej za ochronę dzieci oraz kierownikowi oddziału.
Zachowania niedopuszczalne
Nie możesz utrzymywać z dziećmi prywatnych relacji, w tym zapraszać dziecka do swojego miejsca zamieszkania, z wyjątkiem sytuacji, w którym utrzymujesz relacje rodzinne lub przyjacielskie
z opie¬ku¬nami dziecka.
Nie wolno ci:
a. w obecności dzieci spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek bądź nielegal-nych substancji, ani też oglądać treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę;
b. udostępniać dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę lub umożliwiać im zapoznanie się z tymi treściami;
c. proponować alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek lub nielegalnych substancji ani leków;
d. utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych.
e. utrzymywać kontaktów z dzieckiem lub rodzicem, które są oparte na udzielaniu gratyfikacji;
f. wchodzić w relacje zależności wobec dziecka lub rodzica lub zachowywać się w sposób mogący sugerować innym istnienie takiej zależności, stwarzając ryzyko pojawienia się zarzutu nierów-nego traktowania dzieci bądź czerpania korzyści;
g. utrzymywać niejawnych lub ukrywanych kontaktów z dzieckiem;
h. składać dziecku propozycji, czynić komentarzy niewłaściwych dla relacji personel – dziecko, dotykać w sposób uznany za nieprzyzwoity czy niestosowny albo w taki sposób odbierany przez dziecko;
i. używać wulgarnych słów, gestów i żartów, czynić obraźliwych uwag, nawiązywać
w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej;
j. wykorzystywać wobec dziecka przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby), stosunku władzy bądź zależności dziecka;
k. stosować jakiejkolwiek przemocy wobec dziecka, w tym polegającej na biciu, szturcha¬niu, popychaniu i wszelkich innych naruszeniach nietykalności cielesnej dziecka;
l. zawstydzać, upokarzać, lekceważyć, obrażać dziecka, krzyczeć na dziecko;
m. angażować lub zachęcać dziecka do jakiejkolwiek działalności niezgodnej z prawem lub stwarzającej zagrożenie dla dziecka.
Niewłaściwe wobec nietykalności dziecka są:
a. wszelkie formy dotyku, o których wiemy, że dane dziecko ich nie akceptuje;
b. dotykanie piersi, pośladków i okolic intymnych;
c. dotykanie i klepanie w uda;
d. łaskotanie;
e. komentowanie wyglądu fizycznego;
f. gry i zabawy, w których dochodzi do powyżej opisanych niewłaściwych zachowań;
g. stosowanie kar cielesnych;
h. niedozwolone są wszelkie inne zachowania, które w naszej kulturze stanowią przekraczanie granic intymności.
Właściwe wobec nietykalności dziecka jest:
a. poklepywanie po ramieniu lub plecach;
b. uścisk dłoni;
c. dotykanie rąk, barków;
d. trzymanie dzieci za ręce podczas spaceru czy zabawy;
e. siadanie w pobliżu małych dzieci.
Fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu:
a. jeśli jest ochroną przed upadkiem, atakiem lub inną szczególną sytuacją, np. w sytuacji napadu złości i fizycznej agresji oraz zachowań zagrażających dziecku lub innym dzieciom.
Czynności pielęgnacyjne
Nie możesz wyręczać dzieci ani pomagać im w czynnościach natury osobistej (toaleta, przebieranie itp.). W przypadku zaistnienia takiej potrzeby, osobą udzielającą pomocy dziecku jest rodzic/opiekun/nauczyciel przedszkolny lub szkolny.
Ochrona dziecka
W przypadku pracy z dzieckiem, które doświadczyło krzywdzenia, w tym krzywdzenia seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania, zachowuj ostrożność i dystans w celu jego ochrony. Zawsze tłumacz dziecku granice relacji.
W sytuacji podejrzenia lub ujawnienia krzywdzenia zawsze stwórz dziecku możliwość wypowiedzenia się, przedstawienia swojego zdania, pamiętając, że może to być dla dziecka pierwsza i jedyna rozmowa (dziecko może już nie podjąć więcej prób poszukiwania wsparcia). Szczególnie ważne jest, by:
a. wyrazić swoją troskę poprzez deklarację, że się dziecku wierzy;
b. zapewnić dziecko, że dobrze uczyniło, podejmując rozmowę o doznanej krzywdzie;
c. wyjaśniać dziecku, że nie jest winne zaistniałej sytuacji;
d. jednoznacznie negatywnie ocenić każdą formę przemocy, dając wyraźny sygnał, że jest ona niedopuszczalna i należy jej zapobiegać lub ją powstrzymać;
e. poinformować dziecko, że tą sprawą zajmą się inne odpowiednie osoby, w tym udzielić mu informacji, że podjęte zostaną działania zapewniające mu bezpieczeństwo.
W przypadku powzięcia informacji o krzywdzeniu sporządź notatkę służbową i poinformuj
o zdarzeniu osobę odpowiedzialną za ochronę dziecka lub podejmij inne działania, zgodnie
z procedurą interwencji.

Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony małoletnich: Dominika Bazaniak tel. 691 266 779, d.bazaniak@wmn.poznan.pl
Osoba odpowiedzialna za ochronę i wsparcie dziecka: Zuzanna Sagurska tel. 887222468, z.sagurska@wmn.poznan.pl
Zasady bezpiecznych relacji między personelem a dziećmi
Komunikacja i równe traktowanie

W relacjach z dzieckiem:
a. Bądź cierpliwy, otwarty i okazuj dziecku szacunek;
b. słuchaj uważnie, a w przypadku zadania pytania udzielaj odpowiedzi adekwatnej do wieku dziecka i danej sytuacji.
Zwracaj uwagę, aby każdy komunikat, działanie i czynność podejmowana wobec dziecka były adekwatne do sytuacji, do stopnia jego rozwoju i indywidualnych możliwości, bezpieczne, uzasadnione i nie skutkowały nierównym traktowaniem dziecka w stosunku do innych dzieci,
w tym jego faworyzowaniem.
Zapewniaj dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć tobie lub wskazanej osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i pomocy.
Nie wolno ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
Nie wolno ci w zachowaniu i wypowiedziach kierować wobec dziecka żartów lub obraźliwych uwag odnoszących się do jego sfery osobistej. Nie wolno ci wykorzystywać wobec dziecka władzy
i przewagi fizycznej.
Szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, traktuj je równo bez względu na ich płeć
i jakiekolwiek cechy, w tym orientację seksualną, niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
Zachowuj wrażliwość i szanuj uwarunkowania językowe, kulturowe, religijne lub etniczne dziecka.
Prywatność
Masz obowiązek szanować prawo dziecka do prywatności, z zachowaniem obowiązujących regulaminów i procedur.
Możesz wykonywać zdjęcia dzieciom wyłącznie zgodnie z wcześniej ustalonymi zasadami rejestrowania wizerunku.
Podczas zajęć edukacyjnych organizowanych przez Muzeum obowiązuje zakaz filmowania i robienia zdjęć pracownikom Muzeum oraz innym uczestnikom.
Jeżeli zajdzie potrzeba przeprowadzenia z dzieckiem rozmowy, powinnaś (powinieneś) przeprowadzić ją w taki sposób, aby nie przebywać z dzieckiem na osobności bez możliwości kontroli ze strony innych osób.
W sytuacji ochrony dziecka lub innej podobnej sytuacji, w której konieczne stanie się ujawnienie określonych danych na temat dziecka lub dojdzie do takiego ujawnienia niezależnie od ciebie, powinnaś (powinieneś) współpracować z inspektorem ochrony danych i osobą odpowiedzialną za ochronę i wsparcie dziecka, by wyjaśnić tę sytuacje dziecku i jego opiekunowi odpowiednio do stopnia zagrożenia.
Kontakty
Powinieneś kontaktować się z dzieckiem:
a. wyłącznie w celach związanych z działalnością Muzeum;
b. w godzinach pracy;
c. podczas zajęć edukacyjnych na terenie placówki i w plenerze lub za pomocą służbowych kanałów komunikacji.
Jeżeli po godzinach pracy placówki zajdzie konieczność:
a. nawiązania kontaktu z dzieckiem, jego rodzicem, możesz to uczynić przy wykorzystaniu służbowych kanałów komunikacji;
b. spotkania z dzieckiem, możesz to zrobić po wyrażeniu zgody przez rodzica.
Ograniczenia wskazane wyżej nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia dziecka. W takiej sytuacji podejmij działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa dziecku, niezwłocznie sporządź notatkę służbową z opisem zdarzenia i przekaż ją osobie odpowiedzialnej za ochronę dzieci oraz kierownikowi oddziału.
Zachowania niedopuszczalne
Nie możesz utrzymywać z dziećmi prywatnych relacji, w tym zapraszać dziecka do swojego miejsca zamieszkania, z wyjątkiem sytuacji, w którym utrzymujesz relacje rodzinne lub przyjacielskie
z opie¬ku¬nami dziecka.
Nie wolno ci:
a. w obecności dzieci spożywać alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek bądź nielegal-nych substancji, ani też oglądać treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę;
b. udostępniać dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę lub umożliwiać im zapoznanie się z tymi treściami;
c. proponować alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek lub nielegalnych substancji ani leków;
d. utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych.
e. utrzymywać kontaktów z dzieckiem lub rodzicem, które są oparte na udzielaniu gratyfikacji;
f. wchodzić w relacje zależności wobec dziecka lub rodzica lub zachowywać się w sposób mogący sugerować innym istnienie takiej zależności, stwarzając ryzyko pojawienia się zarzutu nierów-nego traktowania dzieci bądź czerpania korzyści;
g. utrzymywać niejawnych lub ukrywanych kontaktów z dzieckiem;
h. składać dziecku propozycji, czynić komentarzy niewłaściwych dla relacji personel – dziecko, dotykać w sposób uznany za nieprzyzwoity czy niestosowny albo w taki sposób odbierany przez dziecko;
i. używać wulgarnych słów, gestów i żartów, czynić obraźliwych uwag, nawiązywać
w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej;
j. wykorzystywać wobec dziecka przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby), stosunku władzy bądź zależności dziecka;
k. stosować jakiejkolwiek przemocy wobec dziecka, w tym polegającej na biciu, szturcha¬niu, popychaniu i wszelkich innych naruszeniach nietykalności cielesnej dziecka;
l. zawstydzać, upokarzać, lekceważyć, obrażać dziecka, krzyczeć na dziecko;
m. angażować lub zachęcać dziecka do jakiejkolwiek działalności niezgodnej z prawem lub stwarzającej zagrożenie dla dziecka.
Niewłaściwe wobec nietykalności dziecka są:
a. wszelkie formy dotyku, o których wiemy, że dane dziecko ich nie akceptuje;
b. dotykanie piersi, pośladków i okolic intymnych;
c. dotykanie i klepanie w uda;
d. łaskotanie;
e. komentowanie wyglądu fizycznego;
f. gry i zabawy, w których dochodzi do powyżej opisanych niewłaściwych zachowań;
g. stosowanie kar cielesnych;
h. niedozwolone są wszelkie inne zachowania, które w naszej kulturze stanowią przekraczanie granic intymności.
Właściwe wobec nietykalności dziecka jest:
a. poklepywanie po ramieniu lub plecach;
b. uścisk dłoni;
c. dotykanie rąk, barków;
d. trzymanie dzieci za ręce podczas spaceru czy zabawy;
e. siadanie w pobliżu małych dzieci.
Fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu:
a. jeśli jest ochroną przed upadkiem, atakiem lub inną szczególną sytuacją, np. w sytuacji napadu złości i fizycznej agresji oraz zachowań zagrażających dziecku lub innym dzieciom.
Czynności pielęgnacyjne
Nie możesz wyręczać dzieci ani pomagać im w czynnościach natury osobistej (toaleta, przebieranie itp.). W przypadku zaistnienia takiej potrzeby, osobą udzielającą pomocy dziecku jest rodzic/opiekun/nauczyciel przedszkolny lub szkolny.
Ochrona dziecka
W przypadku pracy z dzieckiem, które doświadczyło krzywdzenia, w tym krzywdzenia seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania, zachowuj ostrożność i dystans w celu jego ochrony. Zawsze tłumacz dziecku granice relacji.
W sytuacji podejrzenia lub ujawnienia krzywdzenia zawsze stwórz dziecku możliwość wypowiedzenia się, przedstawienia swojego zdania, pamiętając, że może to być dla dziecka pierwsza i jedyna rozmowa (dziecko może już nie podjąć więcej prób poszukiwania wsparcia). Szczególnie ważne jest, by:
a. wyrazić swoją troskę poprzez deklarację, że się dziecku wierzy;
b. zapewnić dziecko, że dobrze uczyniło, podejmując rozmowę o doznanej krzywdzie;
c. wyjaśniać dziecku, że nie jest winne zaistniałej sytuacji;
d. jednoznacznie negatywnie ocenić każdą formę przemocy, dając wyraźny sygnał, że jest ona niedopuszczalna i należy jej zapobiegać lub ją powstrzymać;
e. poinformować dziecko, że tą sprawą zajmą się inne odpowiednie osoby, w tym udzielić mu informacji, że podjęte zostaną działania zapewniające mu bezpieczeństwo.
W przypadku powzięcia informacji o krzywdzeniu sporządź notatkę służbową i poinformuj
o zdarzeniu osobę odpowiedzialną za ochronę dziecka lub podejmij inne działania, zgodnie
z procedurą interwencji.